Çocukluk Bayramlığım
Her yıl Ramazan Bayramı’nın gelişiyle birlikte, çocukluk anılarımın kapıları aralanır. Bayram sabahı, sevinçle uyanırdım. Rengarenk bayramlık elbiselerim, özel günlerimizi daha da anlamlı kılar, evin içinde koşuşturup dururdum. Ancak, bayramlar sadece yeni kıyafetlerde değil; aynı zamanda o eşsiz geleneklerde, dostluklarda ve dargınlıkların unutulduğu o müthiş atmosferde gizliydi.
Mahalledeki tüm çocuklar bir araya gelir, bayram sabahı “bayram harçlığı” toplamak için kapı kapı dolaşırdık. Her kapıdan gelen bir tane 5 kuruş, bir tane 10 kuruş, belki de 1 lira; hepsi o günün en büyük servetiydi. Çocukların gözlerinde parlayan umut ve heyecan; biriktireceğimiz paraların bizi neler aldırabileceğinin hayalleriyle doluydu. O zamanlar, topladığımız paralarla gidip bir dükkâna sıcak simit ya da renkli şekerlemeler almanın mutluluğu bambaşkaydı.
Bugünlerde, o çocukluk coşkusunu ve bayram heyecanını özlüyorum. Mahallemizdeki o eski bayram kutlamalarını, komşularla bir araya gelip paylaşmanın verdiği mutluluğu, dargınlıkların unutulduğu günleri özlemle anıyorum. Çocukluğumdan hatırladığım o sevinç verici bayram kutlamaları, benim için her zaman bir nostalji kaynağı oldu.
Belki yine bir gün, o eski bayram ruhunu yeniden yakalayabiliriz. Bir mahalle etkinliği düzenleyip tekrar bir araya gelerek, komşularımızla bayram harçlıklarımızı toplayabilir, çocuklarla birlikte eğlence dolu anılar biriktirebiliriz. Hayali bile güzel!
O eski günlerin anısıyla, herkese mutlu bayramlar dilerim! Bayramınız kutlu olsun!